پولشویی و فرار مالیاتی برخی از پزشکان و کسبه بازار از طریق دفاتر ثبت اسناد رسمی

پولشویی و فرار مالیاتی از طریق دفاتر ثبت اسناد رسمی روند رو به رشدی دارد. فعالان اقتصاد زیرزمینی کارت‌های اعتباری و حساب‌‌های بانکی اجاره‌ای به نام افراد دیگر باز می‌کنند تا از پرداخت مالیات بگریزند. شخصی که صاحب واقعی حساب است از صاحب صوری حساب در محضر اقراریه می‌گیرد که اختیاری در قبال آن ندارد. بعنوان مثال برخی پزشکان مشهور، اقلام زیرمیزی را از طریق کارت حساب منشی یا اشخاصی غیر از خود پزشک دریافت می‌کنند. در بازار نیز این‌گونه فعالیت‌ها رواج دارد. بازاری‌های بزرگ اغلب به‌نام باربران بازار، حساب‌هایی می‌گشایند و از طریق آن به فعالیت‌های خود می‌پردازند».

 اگر در دفاتر اسناد رسمی مدام تأییدیه خرید و فروش ملک صادر می شود، این یک ردگم‌کنی و فعالیت صوری برای خروج پول از کشور است. زیرا وقتی پولی به خارج از کشور منتقل می‌شود در کشورهای دیگر از مبدأ پول پرسیده می‌شود، آن فرد هم از دفاتر رسمی، تأییدیه صوری فروش ملک می‌گیرد.

پولشویی از طریق شرکتهای پوششی (صوری یا کاغذی)

شرکتهای پوششی شرکتهایی هستند که دارایی ندارند و فعالیت خاصی انجام نمی دهند و این شرکت ها در راستای حرفه هایی که به اسرار مشتریان خود اهمیت می دهند تاسیس می شوند شرکتهای یاد شده هویت مالک اصلی وجوه را پنهان نگه می دارند بنابراین برای ضابطین قانون ارزیابی سابقه شرکتهای مزبور بسیار دشوار است. به طور معمول اشخاص حرفه ای آن هم از راه دور این شرکت ها را مدیریت می کنند و اغلب ناشناس اند از این شرکت ها در مرحله جایگذاری برای دریافت سپرده های نقدی استفاده می شود، سپس سپرده های مزبور به شکل دیگری منتقل می شود یا در مرحله ادغام برای خرید املاک مورد استفاده قرار می گیرد.

پولشویی از طریق سپرده گذاری ارزی

سپرده گذاری ارزی نیز تنها یک روش پول شویی است، زیرا فرد می تواند دلار بی سند خود را در بانک سپرده کند و پس از برداشت از فیش بانکی خود به عنوان سند استفاده نماید و وانمود کند که از شبکه بانکی ارز تحویل گرفته است و پول خود را قانون جلوه دهد.

پولشویی در بیمه از طریق تصادفات ساختگی

در تصادفات ساختگی افراد با شکستن دندان، بینی و سایر نقاط بدن یا ایجاد جراحات سطحی یا عمیق، صحنه تصادف را با زدن خودرو به دیوار، گاردریل و یا با خودروها دیگر صحنه سازی می کنند ، اورژانس و ماموران راهنمایی و رانندگی را به صحنه فرا می خوانند و با اخذ کروکی و دیگر مدارک گام در مسیر دریافت خسارت و دیه می گذارند.

پولشویی از طریق شرکتهای ساختمانی و سرمایه گذاری مسکن

این شرکتها و موسسه ها با دریافت پیش پرداخت (به صورت سپرده گذاری) از مشتریان خود به پیش فروش خانه و آپارتمان مبادرت می ورزند و بهای آن را طی اقساط توافقی با مشتری دریافت می کنند. پول شویان از چنین تسهیلاتی در مرحله جایگذاری بهره می گیرند. بنابراین در فرم های قرارداد موسسه های یاد شده باید مشخصات کامل مشتری و میزان درآمد او قید شود.

بازار املاک و مستغلات جای مناسبی برای پنهان کردن منشأ پول است، چرا که انجام معامله به‌صورت نقد و پنهان ساختن مالکیت یک ملک کار بسیار آسانی است. این فرایند در مقایسه با روش‌های پول‌شویی دیگر از پیچیدگی کمتری برخوردار است.

روش اول: استفاده از فرد سوم

روش معمول برای پول‌شویی از طریق معاملات املاک، استفاده از یک شخص سوم است. پول‌شویان ملکی را خریداری می‌کنند و آن را به نام یکی از اعضای خانواده یا شخصی دیگر می‌کنند. به گفته‌ مرکز تحلیل گزارش‌ها و تراکنش‌های مالی استرالیا (AUSTRAC) در بعضی موارد شخص سوم ممکن است «پاک» باشد؛ یعنی یک همدست که سابقه‌ی مجرمانه‌ای ندارد. استفاده از شخص سوم مجرمان را از دارایی‌های غیر قانونی خود دور نگه می‌دارد، مالکیت را پنهان می‌کند و تلاش مقامات قضایی برای توقیف اموال را با پیچیدگی روبرو می‌سازد.

یک روش دیگر آن است که برای گرفتن تأییدیه‌ی منبع پول، اطلاعات نادرستی درباره‌ی درآمد و شغل به بانک ارائه شود. طبق قوانین کانادا، سپرده‌های خرید املاک باید دستکم ۹۰ روز پیش از عقد قرارداد در حساب بانکی صاحب خانه موجود باشد. هدف این قانون، کاهش میزان پول‌شویی در بازار است.

روش دوم: وام مسکن

پول‌شویی همچنین ممکن است از طریق وام مسکن صورت گیرد. در این مواقع گرفتن وام تنها یک پوشش است. تبهکاران برای بازپرداخت وام، از پول‌های نقد حاصل از فعالیت‌های مجرمانه استفاده می‌کنند. آنها به این ترتیب پول‌های نامشروع و پول‌های قانونی را با هم مخلوط می‌کنند.

گاهی نیز، در «طرح‌های باز پرداخت وام»، تبهکاران پول خودشان را وام می‌گیرند.  AUSTRAC گزارش می‌دهد که «برخی شرکت‌های خارجی که در اختیار تبهکاران قرار دارند، به عنوان یک وام‌دهنده با شرایط غیر مشروط معرفی می‌شوند. سپس این وام برای خرید املاک و مستغلات استفاده می‌شود و بازپرداخت وام نیز با پول‌های نقد غیرمشروع انجام می‌شود. این فرایند منشأ واقعی پول را پنهان می‌کند و به بازپرداخت وام، ظاهری مشروع می‌بخشد.» به طور خلاصه، تبهکاران یک شرکت درست می‌کنند تا به خودشان وام بدهند و به این ترتیب به منشأ پول مشروعیت می‌بخشند.

روش‌سوم: قیمت‌گذاری غیرواقعی ملک

قیمت‌گذاری پایین‌تر از ارزش بازار در هنگام فروش یک ملک نیز روش سومی است که به کار گرفته می‌شود. خریدار و فروشنده (و گاهی مشاور املاک) با هم تبانی می‌کنند و قیمت ملک را پایین‌تر از ارزش واقعی آن تعیین می‌کنند. سپس مابه‌التفاوت را به‌صورت نقد و بدون ثبت در اسناد رد و بدل می‌کنند.

برای مثال، اگر فرد پول‌شویی‌کننده در حال خرید یک ملک باشد، ممکن است فروشنده را اغوا کند تا قیمت ملک را ۱۰۰ هزار دلار کمتر اعلام کند و سپس آن مبلغ را نقداً به او بپردازد. در استان‌هایی که برای نقل و انتقال ملک باید مالیات پرداخت شود، با کمتر اعلام کردن مبلغ نهایی معامله، میزان مالیات پرداختی نیز کمتر محاسبه می‌شود و از این جهت نیز به نفع خریدار است. این کار ممکن است پیامدهای ناخواسته‌ای نیز بر ارزش املاک منطقه‌ی پیرامون آن ملک داشته باشد و قیمت‌ها را تا حدی پایین بیاورد.

علاوه بر این ممکن است ملک بلافاصله به قیمتی بالاتر به شخص همدست دیگری فروخته شود تا اسناد معاملات باز هم دچار پیچیدگی بیشتری شود. این تفاوت بها به مالک تبهکار اجازه می‌دهد بخشی از پول‌های غیر قانونی خود را به عنوان سود حاصل از این معامله معرفی کند و به این ترتیب آن را مشروع جلوه دهد. ضمن اینکه مالکیت ملک را نیز همچنان در اختیار خود نگه دارد. این کار بر عکس مورد پیشین ارزش املاک پیرامونی را تا حدی بالا می‌برد.

مستاجرها وارد بازی پول‌شویی می‌شوند

فرایند پول‌شویی به انجام معاملات خرید یا فروش ملک ختم نمی‌شود. پول‌شوها اغلب املاک خود را به مستأجران «قلابی» اجاره می‌دهند و سپس پول غیرمشروع خود را پنهانی به آنها داده و به عنوان اجاره‌ی ملک از آنها پس می‌گیرند، و به این ترتیب آن را تبدیل به پول مشروع می‌کنند. این رویه معمولا همزمان با پرورش ماریجوانا در داخل ساختمان‌های اجاره‌ای اتفاق می‌افتد. «مستأجر» وظیفه دارد که ماریجوانا را پرورش دهد و آن را تحویل مالک بدهد و سپس مالک پول نامشروع خود را در اختیار مستأجر قرار می‌دهد تا او نیز به نوبه‌ی خود آن پول را تحت عنوان اجاره خانه به مالک برگرداند. مالکان همچنین می‌توانند صرفاً پول‌های نامشروع خود را تحت عنوان اجاره بها به حساب بانکی خود بسپارند.

پول‌شویی از طریق معاملات املاک موضوعی است که در کانادا و بقیه‌ی دنیا، مکرراً اتفاق می‌افتد. متأسفانه اقداماتی که دولت برای برخورد با این موضوع می‌تواند انجام دهد محدود است و این فرایند بر بازار‌های مسکن تأثیرات نامطلوبی می‌گذارد.

پولشویی از طریق آژانس های مسافرتی و شرکتهای حمل و نقل

بلیت هواپیما یا سایر وسایل نقلیه هنگامی که بدون شناسایی مشتری فروخته و بهای آن با پول نقد پرداخت شود. ابزار مناسبی برای پنهان سازی منشا وجوه غیرقانونی است. بلیت ها را می توان پس داد و پول به دست آمده را به عنوان وجه حاصل از استرداد تلقی کرد. بنابراین با ظابطه مند کردن این گونه آژانس ها می توان از سوء استفاده پول شویان جلوگیری بعمل آورد.